In 1942 doceerde Einstein aan de Oxford universiteit. Op een dag gaf hij zijn studenten een aantal examenvragen. Toen hij even later met zijn assistente buiten liep vroeg ze: “Meneer Einstein, waren dit niet exact dezelfde vragen die precies dezelfde klas vorig jaar ook kreeg?” De verbazing was groot toen Einstein dit bevestigde waarop ze vroeg: “Maar meneer, hoe kunt u dat nou doen?” Einstein keek haar kort aan en zei: “Dat is heel simpel, de vragen zijn wel het zelfde, maar de antwoorden zijn veranderd”.
Wat in 1942 waar was is nu nog meer waar geworden. Sommige vragen blijven hetzelfde, maar de antwoorden wijzigen in een steeds hoger tempo.
Doen wat eerder niet mogelijk was
Als je resultaten wilt die eerder niet mogelijk leken, moet je dingen doen die je nooit eerder deed, je moet out of the box denken. Maar hoe doe je de juiste dingen waarmee je bereikt wat niemand eerder voor mogelijk hield? Hoe haal je alles wat er mogelijk is uit alles wat je hebt?
Het standaard gedrag van mensen die in een crisis verkeren is bijna altijd hetzelfde. Ze gaan of meer van hetzelfde doen of ze gaan minder van hetzelfde doen. Maar ze doen wel stug hezelfde in de hoop dat er een andere uitkomst volgt. Slechts zelden gaan mensen ineens iets anders doen. Wat uit onderzoek blijkt is dat slechts 3% van de mensen in staat zijn om in dit soort situaties werkelijk iets anders te doen. Oftewel met oplossingen kunnen komen die een andere uitkomst tot resultaat hebben.
Hoe kan er slechts zo’n klein percentage mensen in staat zijn om werkelijk iets anders te bedenkenen? Dat heeft volgens sommige onderzoekers te maken met de energie deze manier van denken ons kost. Denken is een absolute energievreter. Daarom denken de meesten van ons ergens zo kort mogelijk overna om vervolgens weer precies te doen wat ze altijd al deden.
Het blijkt dat we 95% van onze tijd op de automatische piloot staan. Als we in de auto zitten kan het voorkomen dat je na een half uur ineens beseft dat je er bijna bent. Al die tijd reed je voor 95% of meer op de automatische piloot. Terwijl je dit leest doe je dit met grote waarschijnlijkheid op de automatische piloot. Je neemt het op en denkt er nog niet of misschien minimaal over na.
Door deze automatische piloot kan het binnen ondernemingen voorkomen dat er een soort van tunnelvisie ontstaat. Dit is vergelijkbaar met volledig gefocussed op de weg in een auto rijden om vervolgens zo ver achter te komen liggen dat als je in de achteruitkijk spiegel kijkt, je denkt dat je aan kop ligt.
Onze grenzen verleggen door out of the box te denken
De meeste mensen kennen het begrip dat je buiten out of the box moet denken. Dit wordt vaak afgebeeld als een box waar jij zelf binnen staat. De lijnen van de box zijn de grenzen waar je soms overheen moet durven gaan. De vier grenzen waar je het liefste binnen blijft zijn bijvoorbeeld grenzen qua wetgeving, technologische mogelijkheden, fysieke mogelijkheden en bestaande (bedrijfs)modellen.
Soms ben je begrensd door overtuigingen dat iets niet kan of mag en soms ben je begrensd omdat het je aan kennis ontbreekt wat er nog meer mogelijk is dan jij weet. Het probleem is echter niet alleen de begrenzing van onze eigen bedachte box. Het probleem is dat de box waarbinnen we ons begeven meestal tientallen malen kleiner is dan we zelf denken.
Om aan te tonen hoe klein onze box is zou je kunnen fantaseren over wat je vanavond allemaal kunt gaan eten. Je zou hierbij kunnen denken aan een Japanse maaltijd, een lekkere kaasfondue of misschien wel een verse Italiaanse pasta. Slechts weinig mensen zullen fantaseren dat ze vanavond naar de dichtsbijzijnde snelweg gaan om te kijken of er nog ergens dode aangereden dieren liggen die op de barbeque klaargemaakt kunnen worden. Dat vinden we vies en onsmakelijk. Terwijl voor heel veel mensen in de wereld dit de meest logische gedachte zou zijn. Dat is hoe klein je eigen box is.
De industrie norm en standaarden
Binnen elk vakgebied kom je dit soort kleine boxen met belemmerende grenzen tegen. Dit noemen we industrie standaarden of de industrie norm. Bijvoorbeeld in de restaurant industrie is de norm dat mensen bij je op bezoek komen, gaan eten, betalen en dan weer weggaan. Zo doet iedereen het. In het bankwezen is de norm dat mensen je geld geven dat je weer aan andere mensen kunt uitlenen.
Het punt is dat het woord “norm” een afkorting is voor het woord “normaal”. Met andere woorden, als je de norm hanteert doe je wat anderen ook doen en kun je dus ook hetzelfde resultaat als ieder ander verwachten. Oftwel: normale resultaten. Dit terwijl de meeste ondernemingen toch echt streven naar buitengewone resultaten wanneer ze out of the box denken.
De vraag is daarom hoe je jezelf uit je eigen box kunt schoppen om zo in een veel vrijere en gelukkigere wereld terecht te komen met onbegrensde kansen en mogelijkheden. De plek waar coole innovatie plaats kan vinden en buitengewone resultaten kunnen worden behaald. Hoe doe je dat?
Om out of the box te denken moet je beginnen met nieuwe vragen te stellen
Buiten je eigen limiterende box treden kan door nieuwe vragen te stellen. Het volgende voorbeeld illustreert een nieuw soort vraag.
Als je in Londen taxi chauffeur wilde worden, moest je alle straten van Londen uit je hoofd kennen. Voor sommigen was dit een levenswerk en anderen waren op z’n minst maanden aan het studeren. Dit is op zich geen probleem, tenzij je jouw taxibedrijf snel wilt uitbreiden. De vraag die gesteld werd was daarom: “Hoe kunnen we taxi chauffeurs laten rijden die niets van de straten van Londen weten?” Het antwoord werd een taxi met een groot bord op het dak waar op staat dat de chauffeur helemaal niets van de straten van Londen weet, maar zich graag de weg laat wijzen.
Dit bleek een succes omdat het heel veel echte Londenaren aantrok die de stad goed kende en eindelijk de baas konden spelen in een taxi. Dit is waar out of the box denken over gaat.
Het blijkt dat we door nieuwe vragen kunnen breken met de standaarden en de norm die tot dan toe gold binnen een bepaalde industrie of vakgebied en daarmee buitengewone resultaten kunnen behalen.
De kunst is om te begrijpen dat je binnen de norm alleen normale resultaten kunt behalen. Binnen de norm kun je, als het nog niet te laat is, suboptimaliseren en dingetjes fixen. Maar verwacht geen bijzondere resultaten. Nieuwe buitengewone resultaten vragen om nieuwe vragen die leiden tot een nieuwe buitengewone aanpak die out of the box plaats vindt dat je zelf hebt bedacht.
Source: Paul Rulkens
Comments